To nie jest wpis o skarpecie

Przyjmijmy, że jest to taki wpis pomiędzy zapowiedzią skarpety a skarpetą... żeby nie było, że słowa nie dotrzymuję. Ja nawet szczere chęci miałam, ale przegląd moich narzędzi pracy ujawnił braki w wyposażeniu na poziomie poniżej 2,5 a ściślej mówiąc - poniżej 2,5 z żyłką, bo ja na 5 drutach robić nie będę i już! Dziergam bardzo luźno i druty bez przerwy mi wypadają, a sposobu dziergania zmieniać nie chcę, bo całkiem się pogubię...
W każdym razie dziś udało mi się dotrzeć do pasmanterii i wyniuchać ostatnią parę w rozmiarze 2, więc jest szansa, że jutro zacznie się moja skarpetkowa droga przez mękę ;)
Póki co pokaże Wam czapkę, którą wczoraj skończyłam i z której jestem dumna jak paw.
Jak dotąd moja czapkowa twórczość ograniczała się do zestawu ściągacz+reszta prawymi, tym razem postanowiłam jednak pokombinować i czymś ją przyozdobić. Wyszło tak:

 

W dodatku po moich utyskiwaniach na nieczapkową aurę, wreszcie mamy co chcieliśmy - zimno jak w Suwałkach i nawet rachityczny śnieżek dziś popadał. Opatuliliśmy się zatem we wszystko, co możliwe i poszliśmy w teren. Czapa nosi się fantastycznie, jest dość obszerna i wyjątkowo ciepłodajna.

...i z całą pewnością wygląda lepiej niż jej spruta poprzedniczka, ja nawet nie będę wytykać jej wad, sami zobaczcie:

Wrzuciłam ją do szafy i czekałam aż jej się ten kogut z tyłu zapadnie, ale nic z tego, więc sprułam, bo włóczki mi było żal... Włóczka to merino superwash uprzędziona ładnych kilka miesięcy temu techniką navajo, a potem pofarbowana w garze, czym i jak dokładnie nie pamiętam... Było tego 160m/100g i do tej nowej-lepszej wersji zużyłam prawie wszystko.

Przy okazji M. sprawdził przydatność rękawiczek, które udało mi się skończyć po wielu trudach i znojach, bo ja rękawiczek z palcami to raczej jeszcze nie robiłam, no chyba że w czasach tak zamierzchłych, że już nie pomnę...

 

Chciałam wydziergać rękawiczki według wzoru opublikowanego przez Lete,  ale nie pasowała mi do niego wełna, no i wolałam zrobić gładkie, żeby nie gryzły się z czapką, która już jakiś tam wzór miała. Zajrzałam więc do Justyny po ogólne wskazówki, ale z konieczności kombinowałam po swojemu...

A mogę się jeszcze pochwalić przy okazji tych wdzięcznościowych rękawiczek? Tak? No to się pochwalę... 

Mikołaj, ten Święty, przyprawił mnie w tym roku o wytrzeszcz oczu. Wprawdzie spodziewałam się czegoś z tego zestawu, bo mam w zwyczaju pisać do niego listy sugerujące, ale żeby tyle... ledwo spod choiny wytachałam :) Wszystkie bez wyjątku są CUDOWNE. Bardziej szczegółowo napiszę przy innej okazji, póki co wciąż jestem oniemiała z zachwytu :)

 

Och... Prawda? ;)